QUE A VIOLACIÓN NON SEXA DELITO 29.05.09

Eso pide un tal Ricardo Benjumea, redactor xefe do semanario que edita o Arcebispado de Madrid (demostración palmaria de que o noso devaluado oficio pode exercelo calquera, independentemente do seu nivel neuronal).
Di o individuo este que a deshumanización da sexualidade, que leva á única busca do pracer, elimina o sentido de manter a violación no Código Penal, porque é como obrigar a alguén a se divertir durante uns minutos.
Querería eu saber como chegou esta criatura á tremenda conclusión de que nas violacións, a persoa sometida goza e se divirte. Pero claro, eso explicaría séculos de abusos a menores, a mellor chamada pederastia, porque supoño que nesa órbita ideolóxica, os agresores entenden que están proporcionando aos menores violados, goce e diversión.
Desexaría escribir moreas de cousas, pero confeso que estou bloqueada. Tales anormalidades desmontan o sentido do noso sistema penal, xa que, como exemplo:
- nunca se podería ter absolto ao asasino de Isaac e Julio en Vigo, porque dixo ter medo de que o violasen. Se o ía pasar bomba, en palabras de Benjumea, durante un ratiño... por que se entendeu o seu suposto medo?
- nunca se podería intervir nos casos de mulleres obrigadas a se prostituír, porque, naturalmente, durante catorce horas ao día, non fan mais que gozar e divertirse. Por iso algunhas prefiren suicidarse, por iso deixan que a policía as libere, por iso hai persoas e organizacións loitando contra este problema... que na opinión de este animaliño, non existe nin é problema.
- nunca a igrexa católica irlandesa debería pedir perdón polos abusos – imos dicilo dunha vez, violacións continuadas – cometidas sobre centos de nenos durante décadas. porque, agarrándose á tese deste anormal, os rapaces non recibiron máis que beneficios.
Neste intre, todas as vítimas de violacións deben estar enfermas de noxo, porque estou eu e nunca tal me pasou.
Se barbaridades coma a presente non moven a ninguén a tomar medidas contra estes posuidores da verdade absoluta, non sei a onde podemos chegar. Pero estou horrorizada.
E non serei eu a que fale en contra da liberdade de expresión de ninguén. Pero outras declaracións son cualificadas de apoloxía do terrorismo, ou de calquera outro delito, e a xustiza procesa ás persoas que as realizan.

Ata cando esta impunidade?